Głosy z zaświatów

     Cóż mam powiedzieć, skończyłam czytać najnowszą książkę Remigiusza Mroza! Mało tego! Opowiem Wam, czy było warto. Choć fanom pewnie nie muszę... ?



     Zatem, wczoraj swoją premierę miała kontynuacja "Listów zza grobu", czyli "Głosy z zaświatów". To już drugi tom perypetii Seweryna i Burzy.

     Akcja toczy się w tym samym małym miasteczku o dusznej atmosferze, co w pierwszej części. Ta mała społeczność wie o sobie niemal wszystko, a Seweryn, patomorfolog, który czuje się wśród denatów jak ryba w wodzie, raczej nie jest towarzysko rozrywany. Zwłaszcza, że jego poczynania budzą wątpliwości.

     Tym razem Seweryn sam się wplątuje w niezłe bagno. Problemy sypią mu się na głowę niczym gruz, nic nie chce iść po jego myśli. Angażuje się w sprawę morderstw dzieci i sam zaczyna mieć problemy, które są skutkiem podjętych decyzji.

     W pewnym momencie, kiedy rozwija się bardzo akcja i zaczyna się wszystko wyjaśniać, sytuacja robi się tak napięta, że ciężko odłożyć choć na chwilę książkę, bo trzeba wiedzieć co będzie dalej.

     Co mi się podobało, to to, że różne sytuacje są przedstawione z perspektywy różnych osób. Mamy tutaj też sytuacje opisywane z perspektywy starszej córki Seweryna, Ady. Nie bez powodu tak jest. Bardzo ważne rzeczy dzieją się z jej udziałem i dlatego wiadomo równolegle co dzieje się z Zaorskim i w zupełnie innym miejscu, ale w tym samym czasie z jego córką.

     Końcówka, jak to u Mroza, jest zaskakująca, a jednocześnie mnie zasmuciła. To wszystko za sprawą tego, że naprawdę polubiłam Seweryna. Strasznie mu współczuję i jest mi go szkoda. Autor zgotował mu okrutny los i doświadczenia takie, że aż boję się pomyśleć co będzie się działo w kolejnej części. Sama końcówka też sugeruje, że opowiedziane nam zostaną losy Burzy. I też nie zanosi się na to, żeby to była sielanka typu siedzenie z mężem przy grillu z piwem w ręku i śmianie się z wygłupów dzieci. Już się nie mogę doczekać!!!

     Podsumowując...

     To opowieść o złu, śmierci, trupach, przesiąknięta smaczkami na tematy medyczne, w tym przypadku trucizn. Ale też Mróz opowiada swoim czytelnikom o tym, że można być jednocześnie moralnie dobrym i złym człowiekiem. To również opowieść o samotności, niespełnionej miłości i chęci zapewnienia swoim dzieciom szczęśliwego, pełnego śmiechu życia.

     Wiem, że Mróz wzbudza kontrowersje. Ma swoich fanów i zagorzałych przeciwników, ale ja lubię jego książki, a ta seria jest świetna. Na równi z Chyłką, Seweryn u mnie na półce pojawia się dosłownie w dniu premiery i zawsze czekam czy empik przyśle wcześniej żeby móc zacząć czytać jak najszybciej. Na trzeci tom będę czekać niecierpliwie i mam nadzieję, że osłodzi mi to czekanie kolejny tom przygód Chyłki i Zordona 💗

     U mnie 9/10🌟

I kolejna książka do odhaczenia w olimpiadzie czytelniczej 😁