Klucz

Otrzymałam do przeczytania można powiedzieć opowiadanie pisarza, które ma ledwie 35 stron. Nie ukrywam, z przyjemnością takie rzeczy przygarniam i recenzuję, ponieważ później może się okazać, że Pan wyda nie jedną, a nawet wiele książek, bardzo fajnie napisanych i ciekawych. Czy tą było warto wziąć i poczytać? Zajrzyjcie dalej.

 Akcja opiera się na dość brutalnym świecie sci-fi. Uwielbiam takie klimaty, gdzie realia świata mieszają się z rzeczami nierealnymi, ale jednak gdzieś z tyłu głowy stuka, że może za jakiś czas tak będzie wyglądała nasza rzeczywistość. W związku z tym miałam dość spore oczekiwania wobec tej lektury. Krótkiej, bo krótkiej, ale mnóstwo osób pisze w takiej formie (np. Magda Stachula) i im to wychodzi genialnie. Człowiek chce więcej i więcej. Jak byłam młodsza, na etapie szkoły, to było mnóstwo osób, które pisały opowiadania typu fun fiction do Harry’ego Potter’a. I myślę, że drugie tyle chętnie czytało takie cudeńka. W końcu nagle można było poznać tą historię na milion innych sposobów i na tyle samo sposobów ją zakończyć. Sama takie czytałam i nadal chętnie zobaczyłabym wizję samej Autorki małego czarodzieja, gdzie Voldemort by żył i władał światem. Nie zawsze dobro zwycięża i takie postapo mogłoby być genialne.

Ale wracając do tematu Pana Łukasza Migury. Zawiodłam się okropnie. Niestety. Wieje nudą, za dużo opisów, za mało dialogów. Mnie nie bawią opisy typu:

„Drzwi baru wyglądały jak twarz matki Leszka, po starciu z pijanym konkubentem.”

Autorze, wybacz, ale to nie ma nic wspólnego z jakimiś brutalnymi kryminałami czy thrillerami, gdzie nie przebiera się w słowach i faktycznie różne teksty się słyszy. To jest akurat wręcz niesmaczne.

Mało tego, wyczuwam inspirowanie się właśnie Magdą Stachulą. Noir według mnie to to nie jest. Jak już mówiłam, lubię takie klimaty i chętnie coś takiego bym przeczytała jako całościową książkę, ale to, że ktoś pisze od 16 roku życia, nie znaczy, że to robi dobrze. Widziałam opinie na Lubimy Czytać i się im strasznie dziwię. Ale o gustach się nie dyskutuje, każdy lubi coś innego i gdybyśmy mieli jednakowe gusta, to byłoby nudno. 

Tak czy siak, dla mnie słabiutkie 4/10 gwiazdek. Dziękuję mimo to Autorowi, za możliwość przeczytania jego opowiadania. Jest mi niezwykle miło i jednocześnie nieco przykro, że nie mogłam wystawić pozytywnej opinii. Myślałam o tym od kliku dni i nie wymyśliłam nic innego, bo takie właśnie mam odczucia.
Na prośbę Autora odsyłam Was do strony księgarni internetowej: https://lukaszmigura.com/ksiegarnia-internetowa/